Hayatı müsvedde yaşamayın, temize çekmeye vaktiniz
olmayabilir..
Bu sabah da güneş batıdan doğmadı, hâlâ kapı açık, hâlâ umut var.
Boşlukta olduğumu hissediyorum, kim bana ilgi
gösterse onun peşinden gidecekmiş gibi.
kır seni senden eden eski bardağı.
Bana, kendim olmak yetiyor.
Hislerinizle ilgili özür dilemeyin. O hisler somut
olsa kaldırıp atacak güce sahip olurdunuz zaten. Kontrol edemediğiniz şeylerden
utanmayın.
Yokluğun karnımı ağrıtıyor. ciğerimi kanatıyor.
soluğumu kesiyor. ama kapıma gelsen evimi yakarım.
İnsan dayanıyor bir şekilde. ama ne bileyim, şimdi
seninle oturup şu yıldızlara bakmak varken, benden uzak olman canımı yakıyor.
O çok sevdiğin şeyi kaybetmemek için gösterdiğin
uğraş boşa çıkınca, elinin altındaki her şeyi devire devire yürümeye
başlıyorsun.
Eskiden pencerenin önüne çiçekler koyardın kemal,
şimdi çiçekleri sulama telaşın bile yok.
“İki göz aynı açıya girdiğinde içindeki ruhlar da
birbirine sarılırmış ve asla kopamazmış.”
Üzülme değmez sözünü duymaktan sıkıldım,
değmeyenlere zaten üzülmem, üzüldüğüm şey; değmeyenlere yüreğimin değmiş
olması..
