bi zamanlar her
şey mümkünmüş gibi hissettiren insanın artık kırık camlar üzerinde yalınayak
dolaşıyomuşsun hissi vermesi.
seni savunduğum
her insana büyük bi utancım var, bana bıraktığın tek şey bu.
Birinin “ben
yanındayım” demesine çok ihtiyacım var.
En çok ve en
uzun sana inandım..
Bazı şeylerin
sonlanması gerekir bu böyledir
kağıtlara yazdığın onca yazının
bir arada yanışını izlerken, aynı zamanda çektiğin acınında kağıtlarla birlikte
kül olduğunu hissediyorsun.
Benim güzel gözlüm. bir tek sen
sevmedin beni şu hayatta, oysa sadece sen sev istemiştim.
Çiçeği bırakan bu ağaç değil ama
ağacı bırakan bu çiçek
Bir gün bıraktığın bu yaraları
sevmeyi öğreneceğim
Fotoğrafını öptüm, hissettin mi?
Bir an aklınıza güzel bir anı
gelir ve sonrasında buruk bir gülümseme.
Kimsenin umrunda değilsiniz yatın
uyuyun
Lütfen saçlarımı okşa.
Diyorlar ki; susun.
Sessizliğinizi bastıran kelimeleri içinize gömün. Kendinizle beraber gömün.
ben kırıldım, daha da kırılıcam
galiba
Artık dünyanın en güzel manzarası
olsanda benim gözlerim simsiyah.
Bak benim içim cız etti anlıyonmu
ama ben yine de güldüm